Monteverde

Op dit moment zijn twee vrienden, Matthias & Mira, hier op bezoek. Rede genoeg dus om even er op uit te trekken. Na zaterdagochtend eindelijk eens te kunnen uitslapen (tot 6uur) ging het eerst richting Puntarenas, over de splinternieuwe tolweg (nu doen we er tussen een half uur en een uur minder over!). Vandaaruit reden we terug de bergen in. De laatste 20 km over aardeweg, maar wel met spectaculaire zichten van de Golf van Nicoya.

Santa Elena, waar we overnachtten, is een klein dorpje aan de rand van het Monteverde nevelwoud. Zoals de naam al doet vermoeden regent het er wel veel! Ta, anders zou het ook geen regen-nevelwoud zijn natuurlijk. De ligging, op 1600 meter boven de zeespiegel en met zicht op de pacifische oceaan, zorgt ook voor een stevige wind en lage temperaturen (naar Costa Ricaanse normen, 11 graden zondagochtend). Dit is dus een van de weinige plekken in het land waar je een sweater nodig hebt!

De tocht door het woud hadden we echter gepland voor de vroege uurtjes zondag. Daarom beslistte we s'avonds een begeleide nachttocht te maken door een woud even verderop. Hoe onze gids het deed weten we niet, maar met zaklamp in de aanslag wist ze toch heel wat dieren te vinden. Een vijftal luiaards (waaronder een jong), een Olingo, een kinkajou, een Tarantula, Wandelende tak, een Toucanet, een mooie Manakin, en nog veel meer.

De volgende ochtend zijn we dan naar het Monteverde cloud forest getrokken. Veel hebben we echter niet gezien. Misschien omwille van de regen of omdat we geen verrekijker hadden? Een gids die we tegenkwamen vertelde ons immers dat hij wel Quetzals had gezien in de kruinen van de bomen. Maar ook zonder dat is het een mooie wandeling! Zeker aan te raden zou ik zeggen.

Jammer genoeg was het weekend veel te snel voorbij en moesten we terug naar huis rijden.

Voor meer fotos klik hier.