Mijn zoektocht naar een job lijkt wel eeuwig te duren. Die economische crisis komt dan ook op een slecht moment. In mijn sector, de internationale relaties, is het al helemaal niets. Bovendien eisen potentiële werkgevers veel meer. Hopen ervaring tegen een hongerloon dat is de realiteit. En iemand zonder ervaring, zoals ik, komt natuurlijk helemaal niet aan de bak.
Toch heeft men mij een tijdje geleden een tijdelijke job aangeboden bij Incopesca, de overheidsinstantie bevoegd voor visserij. Ik zou er voor drie maanden moeten helpen bij het verwerken van de resultaten van een onderzoek, weliswaar natuurlijk voor een hongerloon. Maar iets is beter dan niets hé. Jammer genoeg was ik even vergeten dat het gaat over een overheidsinstantie. In Costa Rica dan nog wel. Niet zo zeer dat ze hun beloftes niet zouden nakomen. Ik ken immers al de mensen daar. Ik werkte er eerder al bij de voorbereidingen van een internationaal forum. Wel omdat zoiets langer duurt als ik gedacht had. "La burocracía", indeed! Men moet nl. het bijhorende budget eerst goedkeuren. Intussen vliegen de weken voorbij.
Maar ik verveel me niet. Ik werk intussen mee aan verschillende wetenschappelijke onderzoeken van een Stichting, genaamd Prohumana. En dan is er natuurlijk ook nog mijn thesis (over het betrekken van migranten bij ontwikkelingssamenwerking). Dat vlot intussen aardig en als alles zo voort gaat hoop ik in november mijn scriptie te verdedigen voor de jury.
Posts
No comments:
Post a Comment