De crisis in Honduras ligt elke Costa Ricaan nauw aan het hart. Niet enkel omdat de Hondurese militairen Manuel Zelaya hier in juli jongstleden kwamen droppen. Het is doet hen vooral terugdenken aan de burgeroorlogen van de jaren tachtig in de regio. De kranten staan dan ook vol met verslaggeving over de ontwikkelingen in Tegucigalpa.
Gisteren was ik uitgenodigd in de Universidad de Costa Rica voor een debat over het thema. Onder de panelleden, de nobelprijswinnar van de Vrede Rigoberta Menchu en de Nicaraguaanse exguerillera Dora Tellez. Conclusie was de de voorstellen die vandaag op tafel liggen alles behalve het probleem oplossen. Ten eerste worden oplossingen slechts onderhandeld tussen twee partijen en worden zo alle andere geïmpliceerden vergeten. Bovendien heeft Honduras, net zoals heel wat andere Centraal Amerikaanse landen structurele hervormingen nodig, die op dit moment helemaal niet worden vermeld. Zoals Rigoberta Menchu zei, Centraal Amerika is sinds de jaren tachtig vrij van dictatoriale regimes, maar de structuren zijn dezelfde gebleven. Van een echte democratie is hoegenaamd geen sprake.
Het was ongetwijfeld een interessant debat, maar wat nog interessanter was, was de man net voor het podium! De jonge kerel had de belangrijke taak een soort verkeerslicht te bedienen. Bedoeling hiervan was de gasten het zwijgen op te leggen. De eerste 15 minuten van elke speech stond het licht op groen, dan op oranje en even later verscheen het rode lichtje en werd de microfoon afgesloten. Interessant! Al leek dat ding voorhistorisch, ik kan me heel wat plekken voorstellen waar zoiets erg nuttig zou zijn!
Posts
