¡Chorizo!

Sinds vorige week heb ik eindelijk mijn rijbewijs. Een eerste keer waren de zenuwen waarschijnlijk net te groot tijdens het praktische rij-examen en werd ik weer naar huis gestuurd. Maar deze keer dus meer geluk! Het is te zeggen... Na enkele extra rijlessen had ik een nieuwe afspraak voor mijn rij-examen. De examinator oogde al erg louche en dat werd even later werd dat ook bevestigd. Na een eerste succesvol parcours, moest ik enkele papieren ondertekenen om dan aan het tweede deel op de openbare weg te beginnen. Het duurde niet lang voor hij me liet verstaan dat ik de keuze had, niet slagen voor het tweede deel of smeergeld betalen. Veel keuze had ik jammer genoeg niet. Nog eens een herexamen had me ongetwijfeld meer gekost en dit aanklagen zou bovendien niet veel zin hebben, vermits zowat alle examinatoren elkaar zullen indekken. Gelukkig is de corruptie in Costa Rica intussen vrij beperkt en is dit de enige consequent corrupte overheidsinstelling. Misschien omdat de Costaricanen hier helemaal niets tegen willen doen om zo zonder veel problemen hun rijbewijs te behalen? Geen wonder dus dat de Costa Ricaanse rijstijl is wat ze is!

Semana Santa en Guanacaste

Aan het begin van de Paasvakantie vertrokken Meylin en ik voor een weekje naar Guanacaste, op familiebezoek bij de schoonfamilie. Het was al een tijdje geleden en de busreis leek wel eindeloos. Vijf lange uren later in een bus zonder airco (besparingen!) kwamen we dan toch eindelijk aan in Santa Cruz. Ik dacht even dat ons neefje Andrey (het zoontje van mijn jongste schoonzus Melissa) ons niet meer zou herkennen, maar toen hij even later "Tio Jan" zei wist ik dat dat toch niet zo was. En ook ons nichtje Merel (dochter van de andere schoonzus Marcela) herkende ons met een "big smile". Op zondag, de dag na onze aankomst was er een verjaardagsfeestje voor ons neefje Andrey. Een reuze fluorblauwe cake kon natuurlijk niet ontbreken op zulk een gebeurtenis. De twee kaarsjes werden al snel uitgeblazen. Daarna was het tijd om de Piñata vol met snoepgoed stuk te slaan en zo snel mogelijk zo veel mogelijk snoepjes te rapen.

Om even uit de drukte van het huis van mijn schoonouders te onstnappen hadden we beslist twee dagen naar het strand te trekken. Na twee uren bussen over hobbelige en stoffige wegen (over slechts 30 km!) kwamen we aan in Tamarindo. Ons hotelletje was best gezellig en vooral een perfecte plek om even de alledaagse sleur te ontvluchten. Even lekker niks doen! En dan s'avonds een lekkere pasta op het strand. Jawel de tafeltjes van het Italiaanse restaurant stonden op het zand op slechts enkele meters van de waterlijn!

De rest van de "Semana Santa" hebben we ons familiebezoek weer voortgezet. We zijn ook nog even met een deel van de familie een dagje naar het Parque Nacional Diria geweest, waar ik vroeger als AFS-vrijwilliger werkte. Wonder boven wonder kon ik hen toch warm maken voor een korte wandeling door het groen. De meeste Costaricanen gaan er namelijk enkel naartoe om even te zwemmen in de verfrissende rivier Enmedio. Klein detail, het is droog seizoen en de rivier was dus bijna opgedroogd... Op ons pad kwamen we ook nog andere nieuwsgierigen tegen, onder meer Brulapen, een Gordeldier, een Neusbeur en heel wat Aracaris (familie van de Toekan). Voor we het wisten was de week voorbij en zaten we op de bus terug naar huis...

Voor de Fotos van de Verjaardag van Andrey klik hier, voor onze tweedaagse naar Tamarindo klik hier en voor de overige fotos klik hier.

Gisteren liet het vulkanologisch instituut weten dat de Vulkaan Arenal wel eens van zich zou kunnen laten horen tijdens de komende weken. Rede hiervoor zijn de veelvuldige aardbevingen in de omgeving. Hierdoor zouden er een nieuwe lavastromen kunnen ontstaan. Toch is dit gelukkig een weinig bevolkte regio. Je kan hierover meer lezen op de site van de krant La Nación (Español).

Ik ben niet echt een voetballiefhebber, maar zowel zaterdag als gisterenavond, wanneer de nationale ploeg speelde voor zijn WK-kwalificatie, kon ik er echt niet omheen. Gelukkig is een plaatselijk depressie (het verlies tegen Mexico) weer overgewaaid na de winst met 1-0 tegen El Salvador. Het geklaag is ingeruild voor feestgedruis en alles is weer vergeven en vergeten en de trainer kan weer voor even mee. Daarnaast is er ook nog bekendgemaakt dat de Costaricaanse Spits die tot vandaag bij Gent speelt nu bij Celtic Glasgow heeft een contract heeft getekend ter waarde van 2 miljoen euro!